οκτάγλωσσος

ὀκτάγλωσσος, -ον (Μ)

(μόνο το ουδ. ως ουσ.) τὸ ὀκτάγλωσσον

φλάμπουρο που διασχίζεται σε οκτώ γλώσσες, δηλαδή λωρίδες, γλωσσοειδείς άκρες.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὀκτα- (βλ, λ. οκτώ) + -γλωσσος (< γλῶσσα), πρβλ. επτά-γλωσσος].